Þessi texti var svo lítið breyttur í fyrstu fimm handritunum – svona hófst bókin, aftur og aftur – nema að fljótlega skipti Dagný um nafn og varð að Lenítu Talbot og „borgin“ varð að Ísafirði (sem í einu handriti var að vísu mjög stór, en minnkaði samt ár frá ári).
Ég henti þessu upphafi þegar ég byrjaði á síðasta handritinu. Leníta fékk sér nýja og betri vinnu, eignaðist tvíburasystur og sagan varð að mörgu leyti hversdagslegri dystópía en hún var þarna í Ókei Piss. Nú ætlaði ég að skrifa eitthvað um að það væri minni móðursýki í lokaútgáfunni, en það er víst ekki satt. Uppspretta móðursýkinnar er hins vegar önnur. Ég hætti líka eiginlega alveg að útskýra heiminn og leyfði honum (mestmegnis) að útskýra sig sjálfur.
Sagan birtist svona í Ókei Piss – og birtist hér aftur að fengnu leyfi frá Sigurlaugu (sem er einnig þekkt sem hinn stórgóði músíkant, Mr. Silla).
Engin ummæli:
Skrifa ummæli