Gæska fjallaði um samtímann (sinn), Illska fjallaði um fortíðina og nú er bara framtíðin eftir, áður en ég sný mér að öðru, ótíðum, illtíðum, aftíðum. Heimska – sem er einhvers konar dystópía um kynlíf, bókmenntir og eftirlit, og gerist á Ísafirði – kemur sem sagt út snemma í haust hjá Forlaginu – samtímis í kilju, á rafbók og hljóðbók.
Nú er eiginlega ekkert eftir nema að eyða fyrirframgreiðslunni í vitleysu. Eða skuldir vegna vitleysu sem ég hef þegar fjárfest í.
* Eiginlega undirritaði ég ekki neitt. Ég er í Víetnam og sendi bara tölvupóst með orðinu „samþykkt“ á verkefnisstjórann.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli